Nikolaj NEKRASOV

SONETO PRI ESPERANTO

Vi, Esperanto, estas mia prismo,
Tra kiu vidas mi el mia cxel'.
Tra vi mi vidas nigron de abismo,
Tra vi mi vidas blankon de cxiel'.

Kun vi konvergxis mia organismo
Kaj eble do pro tiu paralel'
Mi mem en mia stranga egoismo
Reflektas Esperanton en malhel'.

Cxu estas mi individu' unika,
Cxu nura homarer', senkvalifika -
Kaj kiun rolon ludas mia vers'?
Mi mian koron nur konscias bone
Batadi samregule, unutone
Kun la grandega kor' de l'univers'.

"Esperanta antologio: poemoj 1887 - 1981" - Rotterdam, 1984, pp. 207-208.

-----------------
NEKRASOV Nikolaj Vladimirovicx (1900 - 1938). Jxurnalisto, verkisto, tradukisto, fama E-poeto. Esperantistigxis en 1915. Kunfondinto kaj kunredaktoro de la revuo "La nova Epoko" (1922 - 1930). Multe tradukis, i.a. vers-romanon de A.S.PUSXKIN "Euxgeno Onegin" (Leipzig - Moskvo, EKRELO, 1931) kaj la libron de E.DREZEN "Historio de la mondolingvo" (kun N.HXOHXLOV). Originale verkis poeziajxojn kaj literatur-kritikajn studojn. Publikigis
multe da leteroj de Zamenhof. Estis ekzekutita la 4-an de oktobro 1938 kiel "organizanto kaj gvidanto de fasxista, spiona kaj terorista organizajxo de esperantistoj". Postmorte rehabilitita/rehonorigita la 26-an de novembro 1957.