РОМАНОВИЧ Д.П.                          

Господину Заведующему Московским Институтом Эсперанто.
Дмитрия Петровича Романовича

                       П р о ш е н и е

     Имею честь просить Вас,  Милостивый Государь, сделать распоряжение о  допущении меня к испытанию о знании специального курса языка Эсперанто.  При сем прилагаю квитанцию за N  107  о  взносе мною десяти (10) рублей в означенное испытание.

                                         Дм. Романович

     Москва, 22-го января 1912 г.

   Резолюция: Время экзамена назначено на 22 янв. на 2 1/2 час.

                                               А.Сахаров
________________________________________________________________

                         [Auxtobiografio]

     Dmitro Romanovicx,  naskigxis  en  Jaroslavl apud Volga,  la 29-an de novembro 1883. Post kelkaj translokigxoj de mia familio, mi trafis Saratovon, kie mi lernis en lokaj gimnazioj kaj en 1903 ricevis ateston pri fino de la kurso en Saratova 2-a gimnazio. La saman jaron  mi   eniris  la  Moskvan  Universitaton  por  studi Filologion. Bedauxrinde mi ne prosperis en tie,  kaj post  kelkaj jaroj mi  devis  forlasi  la Universitaton.  En la 1910-11,  gxis oktobro mi estis  soldato  en  unu  el  kazanaj  regimentoj.  Pri Esperanto mi ekinteresigxis en la 1905.

                      *************

              Praktika utilo de la lingvo Esperanto

     En tiu  cxi mallonga artikolo mi ne parolos pri utilo,  kiun la internacia lingvo povus doni en la tempo,  kiam la tuta homaro uzus gxin.  Mi diros nur kelkajn vortojn pri utilo, kiu povas kaj efektive liveros Esperanto nun, kiam nur makgranda areto, kompare kun la  tuta  homaro,  nur malmultaj homoj uzas tiun lingvon,  ne senutile por si.  Gxeneralaj utiloj de Esperanto estas: ebleco de komprenigxo kun  diverslingvaj popoloj kaj helpo,  kiun Esperanto donas al pli bona percepto kaj kono de naciaj lingvoj. <Parolatu> [substrekita per  rugxa  krajono] de personoj de la plej diversaj nacioj Esperanto malfermas al siaj adeptoj la vojon  al  la  tuta
mondo, gxi  forgesigas la punon,  donitan de Dio al la homaro per malfelocxaj konstruantoj  de  Babela   Turo, - multlingvecon. Esperantisto uzas  sian  lingvon  skribe  por  peti informojn kaj
sciigojn pri diversaj aferoj el la plej diversaj landoj, busxe li uzas gxin  dum  vojagxoj  kaj kongresoj.  Koni cxiujn lingvojn ne estas ebla kaj kono de nur kelkaj  [?]  neniam  povas  doni  tiom multe da utilo kiom donas kono de unu sola lingvo Esperanto. Tion pruvas okulvideble  Esperanta  korespodado,  kiam   unu   persono ricevas leterojn  de  personoj,  logxantaj  en  la  plej diversaj landoj de la mondo,  tion pruvas ankaux rakontoj de  vojagxantoj, rakontoj cxiam  pli  kaj  pli  oftaj.  Tuij  cxi [rakontoj] estas plenaj je entuziasmo. Vojagxintoj tra landoj, en kiuj oni parolas fremdan nekonatan    lingvon,   sentas   sin   premegataj,   tute apartigataj de la ceteraj homoj, kvazaux en dezerto inter bruanta kaj movigxema  popolamaso;  <nenia  utilo>  [substrekita]  de  la estado en interesa lando.  Sed cxio magie sxangxigxas,  kiam <oni estas renkontitaj>  [substrekita  de  rugxa  krajono] samideanon, personon, parolantan   artefaritan   lingvon   Esperanto...    La izoliteco tuj forigxas,  cxio komprenigxas dank'al klarigoj de la
nova amiko,  kiun oni neniam vidis antauxe kaj  kies  nomon  plej ofte ne  auxdis.  Mi ne parolos pri servoj de U.E.A.  kiu multege helpas tiujn interkomunikigxojn.  Ankaux mi ne parolos pri utilo, kiun Esperanto liveras al internaciaj komercistoj, el kiuj multaj nun korespondas Esperante kaj  presos  esperante  katalogojn  kaj prezarojn.
     En spirita vivo Esperanto multe helpas  donante  eblon  gxui cxefverkojn de   mondliteraturo  en  bona  kaj  pli  proksima  al originalo traduko, ol tradukoj en naciaj lingvoj.
     Esperanto, spite al kontrauxuloj de Esperanto,  kiuj opinias disvastigxon de internacia lingvo dangxera  por  naciaj  lingvoj, multe helpas  al  pli  bona  percepto  kaj kono de naciaj lingvoj entute, kaj de la gepatra lingvo aparte.  Tion povas certigi cxiu esperantisto, al  kiu  post  studo  de Esperanto klarigxas multaj detaloj de la  gepatra  lingvo.  En  Esperanta  kroniko  havigxas multaj sciigoj de instruistoj,  ke esperantistaj lernantoj ecx de la plej malsuperaj klasoj pli facile lernas kaj komprenas naciajn lingvojn, ecx  mortintajn  - latinan kaj grekan.  Multaj terminoj kaj tiel nomataj  internaciaj  vortoj  farigxas  kompreneblaj  al
Esperantisto.
     Mi povas ankoraux multe paroli pri tiu temo,  sed cxio devas havi sian finon.  Mi nur ripetas, ke Esperanto jam nuntempe donas grandan praktikan utilon kaj kiu cxe  utilo  cxiam  pli  kaj  pli grandigxas, kaj  ne  malproksime  estas  la  tempo kiam nia verda stelo ekbrilos super la mondo,  kaj utilo de  Esperanto  farigxos nemezurebla kaj  tiam  neniu  rimarkos  gxin,  tiun  utilon,  kaj parolos pri gxi.

                                    Dm. Romanovicx

     La 22 de januaro 1912.

   Recenzo:       Sukcesis    A.Sahxarov
                              N.Korzlinskij

**********