КОЗЛЯТНИКОВ К.П.  

Господину Заведующему Московским Институтом Эсперанто
Константина Петровича Козлятникова

                       Прошение

     Имею честь просить Вас,  Милостивый Государь, сделать распоряжение о допущении меня к испытанию о знании элементарного курса языка Эсперанто. При сем прилагаю квитанцию за No.160 о взносе мною пяти (5) рублей за означенное испытание.

                                        К.Козлятников

     Москва, 21-го февраля 1913-го года

                     Почтовый адрес:
                     Рязань, Соборная улица, Дом Попова,
                     кварт. Гарчинской.

La 21-an de Februaro, 1913-a jaro

Mia aŭtobiografio

Mi naskiĝis en 1893-a jaro, la 19-an de Decembro en vilaĝo Pogost de Kasimovskij uezd, de Rjazanskaja gubernio. Miaj gepatroj diris al mi, ke dum infaneco mi estis gaja, petolema knabo. Ĝis 7 jaroj mi nenie lernis, sed ĵus [forstrekita kaj anstataŭita per: "tuj kiam"] mi fariĝis 7-jara, oni [enkondukis] [substrekita] min en komencan lernejon. Pro mia
malplenaĝeco [korektita: "neplenaĝeco"] mi devis pasigi ne tri, sed kvar jarojn en la lernejo. Post mia eliro el [la] komenca lernejo oni [enkondukis] [substrekita] min en eklezian[-]pastran lernejon. Tie mi lernis kvar jarojn kaj poste transiris en la unuan klason de eklezia[-]pastra seminario. En la seminario mi lernis unu jaron kaj poste tute forlasis ĝin por prepariĝi al la lernado en gimnazio. Lernante jam en la gimnazio mi fariĝis
esperantisto. Preterpasante unu librejon mi ekvidis en fenestro lernolibron de Esperanto. Pro scivoleco mi aĉetis ĝin, kaj de tiu momento komencis studi la lingvon. Tio ĉi estis en Novembro de [l']pasinta jaro.

Konstanteno Kozlatnikov

Bone D-ro Korzlinskij
Bone D-ro K.Ŝidlovskij
Bone A.Ajspurit
Bone A.Saĥarov

Перевод с русского языка на эсперанто хрестоматического рассказа "Счастье" [что и было исполнено им вполне удовлетворительно], сделанный К.П.Козлятниковым.

1913 - 21/II

[La] Feliĉo

Ĉe unu reĝo tre malsaniĝis lia filino. Neniu sciis kiel [elkuraci] [substrekita] ŝin. La reĝo kunvokis ĉiujn saĝulojn el tuta sia regno kaj promesis malavare rekompenci la personon, kiu [elkuracos] la filinon. Tiam unu maljunulo diris: "Oni devas trovi feliĉan homon, demeti de li la ĉemizon kaj surmeti ĝin sur la reĝidinon, kaj ŝi resaniĝos".
La reĝo dissendis en ĉiujn [flankojn] [substrekita] de sia regno por ke oni [ektrovu] [substrekita] tian homon. Longatempe oni ne povis trovi la feliĉan homon: ĉiu estas malkontenta [per] io. Fine, troviĝis en la regno unu homo feliĉa kaj kontenta [per] ĉio. Oni [al]kondukis lin al la reĝo. La reĝo eliris al li kaj diris: "Mi donos al vi tre multe da oro, nur vendu al mi vian ĉemizon". - "Sed mi ne havas ĝin", respondis tiu: "iam [antaŭ] delonge mi havis ĝin, sed ĝi tute eluziĝis, kaj mi forĵetis ĝin".

K.Kozlatnikov

Bone N.Korzlinskij
Bone A.Ajspurit
Bone A.Saĥarov.

     Педагогический Совет  МОСКОВСКОГО ИНСТИТУТА ЭСПЕРАНТО СИМ УДОСТОВЕРЯЕТ,  что Константин Петрович КОЗЛЯТНИКОВ, родившийся 19-го Декабря 1893  года  в  селе  Погосте  Касимовского уезда  Рязанской  губернии,  имеет  получить свидетельство СОВЕТА в том, что он 21 февраля 1913 г. подвергался
в МОСКОВСКОМ  ИНСТИТУТЕ ЭСПЕРАНТО испытанию в знании элементарного курса языка  ЭСПЕРАНТО  и  таковое  выдержал  вполне успешно.

       МОСКВА. Февраля 23 дня 1913 года.

            Заведующий Институтом:     А. Сахаров
            Преподаватели:

Aliaj diplomitoj de la Moskva Instituto de Esperanto.